Troostmeisjes worden ze genoemd, jonge meisjes die in de 2e Wereldoorlog stelselmatig werden verkracht door de Japanse bezetter. Ze verrichtten seksuele 'dwangarbeid' in soldatenbordelen. Wat is het effect van hun verborgen en verdrongen pijn? Omdat Wij Mooi Waren is een prijswinnende documentaire vol schaamte, ontkenning en schoorvoetend vertelde levensverhalen.
Filmmaker Frank van Osch reisde, samen met fotograaf Jan Banning (World Press Photo Award 2004) en journaliste Hilde Janssen door Indonesië, op zoek naar voormalige troostmeisjes. De inmiddels bejaarde vrouwen werden in de Tweede Wereldoorlog stelselmatig misbruikt door de Japanse bezetters. Vaak werden ze vastgehouden in speciale soldatenbordelen en moesten ze vrijwel dagelijks seksuele diensten verlenen aan de Japanse soldaten.
De meisjes van toen zijn inmiddels rond de tachtig jaar, velen zijn al overleden. In Omdat wij mooi waren vertellen een aantal van hen hun verhaal, ondanks het taboe op het onderwerp. We zien intieme fotosessies en soms pijnlijke gesprekken over de verkrachtingen, de bordelen, de angst en hoe dit hun leven beïnvloedde. Het resulteert in een ontroerende documentaire vol schaamte, ontkenning, stilzwijgen, verdriet en schoorvoetend vertelde levensverhalen.
Bij deze film zijn Nederlandse en Engelse ondertitels beschikbaar.
Must-see, omdat:
het gesprek kan openen over hoe slachtoffers van (seksueel) misbruik schaamte en schuld voelen en te begrijpen waarom het moeilijk is voor hen hierover te praten.
het verhaal van de troostmeisjes voor lange tijd verzwegen geschiedenis was. Veel van de vrouwen in de film vertellen voor het eerst hun verhaal.
verkrachting als oorlogsmisdaad wordt geadresseerd.
Over de filmmaker
Frank van Osch (1962) is sinds 1989 filmmaker. Hij maakt culturele en sociale documentaires voor Nederlandse en Belgische omroepen. In 2019 kwam de documentaire The mother of beauty uit over de betekenis van schoonheid in de beginjaren van Marilyn Monroe. Met Omdat wij mooi waren won hij de eerste prijs op twee verschillende filmfestivals in de Verenigde Staten en met Daten in de dancing won hij de NL-Awards voor beste documentaire in 2012.