F*ck Endo. Meer Dan Menstruatiepijn

Zware menstruatiepijn is niet normaal en kan een teken zijn dat er meer aan de hand is, zoals bij Devina (28), Daphne (30), Margot (36) en Sanne (43). Bij de chronische aandoening endometriose groeit er weefsel, dat lijkt op baarmoederslijmvlies, buiten de baarmoeder.
Wilke gaat met ze mee naar de ziekenhuisbezoeken, het werk en de sportlessen. Maar de pijn is hier vaak niet zichtbaar, waardoor er onbegrip kan ontstaan bij buitenstaanders. Daarom filmt Wilke ook bij de vrouwen thuis waar een onzichtbare wereld van pijn zich ontvouwt voor haar camera.

Sanne ondergaat binnenkort een operatie waarbij er plekken endometriose op haar darm worden weggehaald. Daphne kan door de pijn niet meer werken en ontvangt maandelijks een WGA-uitkering. Devina weet sinds de zomer dat ze adenomyose heeft, een vorm van endometriose, en is zoekende naar een passende behandeling. En de alleenstaande moeder Margot combineert haar eigen leven, wat beïnvloed wordt door endometriose, met de zorg voor haar twee kinderen.

Aan de hand van speelse animaties, een interview met een gynaecoloog en het beeldmateriaal dat de vrouwen zelf gemaakt hebben, probeert Wilke deze ziekte begrijpelijk en visueel te maken.

Bij deze film zijn Nederlandse ondertitels beschikbaar.

Statement van de regisseur
‘Binnen de masteropleiding Visual Ethnography aan de Universiteit Leiden heeft Wilke de documentaire in 2022 ontwikkeld. Deze opleiding is onderdeel van het bredere vakgebied antropologie, waarin het aangeleerd gedrag van groepen mensen in het dagelijks leven wordt onderzocht. Binnen haar studie mocht ze haar zelfgekozen onderwerp vormgeven in een antropologische documentaire. Zelf heeft Wilke geen endometriose, maar toen ze hoorde dat één op de tien vrouwen leidt aan deze ziekte, wist ze dat ze hier iets mee wilde doen. ‘’Hoe kan het dat zoveel vrouwen deze ziekte hebben, maar ik tot twee jaar geleden niets van het bestaan afwist van deze ziekte?’’

Een jaar lang heeft Wilke vier vrouwen (Devina, Daphne, Margot en Sanne) gevolgd in hun dagelijks leven om erachter te komen wat de impact van endometriose hierop is. Zo ging Wilke mee naar het ziekenhuis, kwam ze regelmatig bij de vrouwen thuis, ging ze mee naar de sportles of werk en bleef ze soms zelfs een nachtje slapen om de ziekte zo goed mogelijk in beeld te brengen. Ook de vele uren op reis hiervoor in Nederland en België vond ze meer dan de moeite waard om deze onbekende ziekte een gezicht te geven aan de hand van haar documentaire.’

Over de filmmaker